پادشاه چادائه (۱۶۵-۱۴۶ ميلادی)، هفتمين امپراطور گوگوريو ، شمالی ترين در ميان سه
امپراطوری کره، بود.

سابقه و بدست آوردن تخت پادشاهی

بر اساس کتاب سامگوک ساگی، او جوانترين برادر پادشاه سابق، تائجو بزرگ بود. گفته
شده، او شجاع و ظالم بوده است.
در طول حکومت برادرش، چادائه به طور موفقيت آميزی حمله سلسله هان چين را دفع کرد و
در دربار گوگوريو، صاحب قدرت شد. او سرانجام پس از حذف مخالفان خود، شامل "U BO" و
"Go Bok-jang"، تاج وتخت را از تائجو، که احتمالا" مجبور به کناره گيری شده بود،
دريافت کرد.

حکومت

چادائه، حتی پس از رسيدن به حکومت به تثبيت قدرت خود ادامه داد. در سومين سال
حکومتش، به دستور او دو پسر تائجو کشته شدند. او يکی از برادرانش را مجبور به
خودکشی کرد و جوانترين برادرش، Baekgo(پادشاه سیندائه) ، را اذيت و آزار می کرد .
بر اساس کتاب سامگوک ساگی، پيروی چندين حادثه طبيعی و ناآرامی عمومی، او توسط وزيرش
"Myeongnim Dap-bu" کشته شد. مطابق سامگوک يوسا، فرمانروای بعدی، پادشاه سیندائه،
تائجو و چادائه را به قتل رساند.